συναυδώ

και αττ. τ. ξυναυδῶ, -άω, Α

1. μιλώ μαζί ή ταυτόχρονα με άλλον

2. συμφωνώ με κάποιον.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + αὐδῶ «μιλώ, αρθρώνω»].